Rysowanie w trybie graficznym pod Linuksem

W Linuksie oczywiście nie można rysować bezpośrednio, czyli programować kartę graficzną lub zapisywać do pamięci ekranu (dostępnej na przykład w DOSie pod segmentem A000h). Zamiast tego, większość roboty wykonają za nas biblioteki oraz moduły jądra, odpowiedzialne za urządzenia (jeśli programujemy na przykład framebuffer). W tym artykule wykorzystam możliwości biblioteki SVGAlib, ze względu na prostotę jej opanowania, oraz z biblioteki Allegro ze względu na jej wieloplatformowość, łatwość używania i możliwość zapisania obrazów do pliku.


SVGAlib


(przeskocz do SVGAlib z mapowaniem pamięci)

Aby móc korzystać z SVGAlib, musicie zainstalować pakiety svgalib oraz svgalib-devel lub po prostu samemu skompilować bibliotekę, jeśli pakiety nie są dostępne.

Będziemy się zajmować dwoma trybami (ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby skorzystać z dowolnego innego). Będą to: tryb 320x200 w 256 kolorach i oczywiście tryb tekstowy (ten, do którego wrócimy po zakończeniu programu). Do ustawienia bieżącego trybu służy funkcja vga_setmode. Przyjmuje ona jeden argument - numer trybu (G320x200x256 = 5, TEXT = 0).

Do zmiany bieżącego koloru służy funkcja vga_setcolor. Jedynym jej argumentem jest numer koloru (na przykład 1-niebieski, 2-zielony, 3-jasnoniebieski, 4-czerwony, 5-fioletowy, 6-brązowy, 7-biały).

Do narysowania pojedynczego piksela służy funkcja vga_drawpixel. Przyjmuje ona dwa argumenty. Od lewej (ostatni wkładany na stos) są to: współrzędna X oraz współrzędna Y punktu do zapalenia. Punkt o współrzędnych (0,0) to lewy górny róg ekranu.

Współrzędna X rośnie w prawo, a Y - w dół ekranu.

Do narysowania linii służy funkcja vga_drawline. Przyjmuje ona 4 argumenty. Od lewej (ostatni wkładany na stos) są to: współrzędna X początku linii, współrzędna Y początku linii, współrzędna X końca linii, współrzędna Y końca linii.

Aby nasz rysunek był widoczny choć przez chwilę, skorzystamy z funkcji systemowej sys_nanosleep, podając jej adres struktury timespec mówiącej, jak długą przerwę chcemy. Więcej szczegółów w innych artykułach oraz w opisie przerwania int 80h.

Do działania programów pod X-ami potrzebne mogą być uprawnienia do pliku /dev/console a pod konsolą tekstową - do pliku /dev/mem.

Jak widać, teoria nie jest trudna, więc przejdźmy od razu do przykładowych programów.

Pierwszy z nich ma zaprezentować rysowanie pojedynczego piksela oraz dowolnych linii. Zwróćcie uwagę na sposób kompilacji. Korzystamy z bibliotek dostępnych dla programistów języka C, więc do łączenia programu w całość najlepiej użyć GCC - zajmie się on dołączeniem wszystkich niezbędnych bibliotek. A skoro używamy gcc, to funkcja główna zamiast _start, musi się nazywać main - tak samo jak funkcja główna w programach napisanych w C. I tak samo, zamiast funkcji wychodzenia z programu, możemy użyć komendy RET, aby zamknąć program.


(przeskocz program rysujący linie)
; Program do rysowania linii dowolnej z wykorzystaniem SVGAlib
;
; Autor: Bogdan D., bogdandr (at) op.pl
;
; kompilacja:
; nasm -O999 -f elf -o graf1.o graf1.asm
; gcc -o graf1 graf1.o -lvga


section .text
global	main

; reszta trybów dostępna w /usr/include/vga.h (wymagany svgalib-devel)
%define TEXT 	     0
%define G320x200x256 5

; deklaracje funkcji zewnętrznych:

extern	vga_setmode
extern	vga_setcolor
extern	vga_drawline
extern	vga_drawpixel

main:
	push	dword G320x200x256
	call	vga_setmode		; ustawiamy tryb graficzny:
					; 320x200 w 256 kolorach
	add	esp, 4			; zdejmujemy argument ze stosu

	push	dword 5			; ustawiamy kolor (5=fioletowy)
	call	vga_setcolor
	add	esp, 4

	push	dword 100		; współrzędna y punktu
	push	dword 160		; współrzędna x punktu
	call	vga_drawpixel		; rysujemy piksel
	add	esp, 8

	push	dword 6			; ustawiamy kolor (6=brązowy)
	call	vga_setcolor
	add	esp, 4

	push	dword 160
	push	dword 320
	push	dword 0
	push	dword 0
	call	vga_drawline		; linia od lewego górnego
					; narożnika do środka prawego boku
	add	esp, 16

	push	dword 7			; ustawiamy kolor (7=biały)
	call	vga_setcolor
	add	esp, 4

	push	dword 10
	push	dword 20
	push	dword 110
	push	dword 50
	call	vga_drawline
	add	esp, 16

	mov	dword [t1+timespec.tv_nsec], 0
	mov	dword [t1+timespec.tv_sec], 5		; czekaj 5 sekund

	mov     eax, 162		; sys_nanosleep
	mov     ebx, t1			; adres struktury mówiącej,
					; ile chcemy czekać
	mov     ecx, 0
	int     80h			; robimy przerwę...

	push	dword TEXT
	call	vga_setmode		; ustawiamy tryb tekstowy 80x25
	add	esp, 4

	xor	eax, eax		; zerowy kod zakończenia (bez błędu)
	ret				; powrót z funkcji main i
					; zakończenie programu

section .data


struc timespec
	.tv_sec:	resd 1
	.tv_nsec:	resd 1
endstruc

t1 		istruc timespec

Drugi program rysuje okrąg. Środek tego okręgu jest w środku ekranu, kolejne punkty (łącznie będzie ich 360) obliczam następująco: współrzędna x = współrzędna x środka + r*cos(t), y = y_środka + r*sin(t), po przerobieniu kąta t na radiany. Do liczenia tych sinusów i kosinusów wykorzystuję FPU.


(przeskocz program rysujący okrąg)
; Program do rysowania okręgu z wykorzystaniem SVGAlib
;
; Autor: Bogdan D., bogdandr (at) op.pl
;
; kompilacja:
; nasm -O999 -f elf -o kolo_linux.o kolo_linux.asm
; gcc -o kolo_linux kolo_linux.o -lvga


section .text
global	main

; reszta trybów dostępna w /usr/include/vga.h (wymagany svgalib-devel)
%define TEXT 	     0
%define G320x200x256 5

extern	vga_setmode
extern	vga_setcolor
extern	vga_drawpixel

main:
	push	dword G320x200x256
	call	vga_setmode		; ustawiamy tryb graficzny:
					; 320x200 w 256 kolorach
	add	esp, 4			; zdejmujemy argument ze stosu

	push	dword 2			; ustawiamy kolor
	call	vga_setcolor
	add	esp, 4

	mov	ebx, 360

	finit				; poniżej będę zapisywał stan
					; rejestrów FPU, od st0 do st7
	fldpi				; pi
	fild	word [sto80]		; 180, pi

	fdivp	st1, st0		; pi/180

	fld1				; 1, pi/180
	fild	word [r]		; r, 1, pi/180
	fldz				; kąt=0, r, 1, pi/180

rysuj:
	fld	st0			; kąt, kąt, r, 1, pi/180

	fmul	st4			; kąt w radianach

	fsin				; sin(kąt), kąt, r, 1, pi/180
	fmul	st2			; sin(kąt)*r, kąt, r, 1, pi/180

	fistp	dword [wys]		; kąt, r, 1, pi/180

	fld	st0			; kąt, kąt, r, 1, pi/180
	fmul	st4			; kąt w radianach
	fcos				; cos(kąt), kąt, r, 1, pi/180
	fmul	st2			; r*cos(kąt), kąt, r, 1, pi/180

	fistp	dword [szer]		; kąt, r, 1, pi/180

	mov	eax, [wys]
	mov	edx, [szer]
	add	eax, 100		; dodajemy współrzędną y środka
	add	edx, 160		; dodajemy współrzędną x środka
	push	eax			; umieszczamy współrzędne na stosie
	push	edx
	call	vga_drawpixel		; rysujemy piksel
	add	esp, 8

	fadd	st0, st2		; kąt = kąt + 1

	dec	ebx
	jnz	rysuj

	mov	dword [t1+timespec.tv_nsec], 0
	mov	dword [t1+timespec.tv_sec], 5		; 5 sekund

	mov     eax, 162		; sys_nanosleep
	mov     ebx, t1			; adres struktury mówiącej,
					; ile chcemy czekać
	mov     ecx, 0
	int     80h			; robimy przerwę...

	push	dword TEXT
	call	vga_setmode		; ustawiamy tryb tekstowy 80x25
	add	esp, 4

	xor	eax, eax		; zerowy kod zakończenia (bez błędu)
	ret				; powrót z funkcji main

section .data


struc timespec
	.tv_sec:	resd 1
	.tv_nsec:	resd 1
endstruc

t1 		istruc timespec

r		dw	50		; promień okręgu
szer		dd	0
wys		dd	0
sto80		dw	180

SVGAlib z mapowaniem pamięci


(przeskocz do Allegro)

Aby móc korzystać z SVGAlib, musicie zainstalować pakiety svgalib oraz svgalib-devel lub po prostu samemu skompilować bibliotekę, jeśli pakiety nie są dostępne.

UWAGA: zmieni się sposób kompilacji programu w stosunku do tradycyjnych, asemblerowych programów. Korzystamy z bibliotek dostępnych dla programistów języka C, więc do łączenia programu w całość najlepiej użyć GCC - zajmie się on dołączeniem wszystkich niezbędnych bibliotek. A skoro używamy gcc, to funkcja główna zamiast _start, musi się nazywać main - tak samo jak funkcja główna w programach napisanych w C. I tak samo, zamiast funkcji wychodzenia z programu, możemy użyć komendy RET, aby zamknąć program. Sama kompilacja przebiega następująco:

	nasm -O999 -f elf -o graf2.o graf2.asm
	gcc -o graf2 graf2.o -lvga

Będziemy się zajmować dwoma trybami (ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby skorzystać z dowolnego innego). Będą to: tryb 320x200 w 256 kolorach i oczywiście tryb tekstowy (ten, do którego wrócimy po zakończeniu programu). Do ustawienia bieżącego trybu służy funkcja vga_setmode. Przyjmuje ona jeden argument - numer trybu (G320x200x256 = 5, TEXT = 0).

Przed rozpoczęciem pracy ustawiamy tryb graficzny 320x200, wykonując

	extern	vga_setmode
		...
		push	dword 5			; G320x200x256
		call	vga_setmode		; ustawiamy tryb graficzny:
						; 320x200 w 256 kolorach
		add	esp, 4			; zdejmujemy argument ze stosu

Ale teraz zajmiemy się rysowaniem bez funkcji SVGAlib, poprzez zapis do odpowiednich komórek pamięci. Pamięć trybów graficznych znajduje się w segmencie A000, co odpowiada liniowemu adresowi A0000, licząc od adresu 0. Oczywiście system, ze względów bezpieczeństwa, nie pozwoli nam bezpośrednio pisać pod ten adres, więc musimy sobie poradzić w inny sposób. Sposób ten polega na otwarciu specjalnego pliku urządzenia, który symbolizuje całą pamięć w komputerze - /dev/mem. Na większości systemów otwarcie tego pliku wymaga uprawnień administratora.

Po otwarciu pliku mamy dwie możliwości. Pierwsza to poruszać się po nim funkcjami do zmiany pozycji w pliku, oraz odczytywać i zapisywać funkcjami odczytu i zapisu danych z i do pliku. Może to być powolne, ale sposób jest. Druga możliwość to zmapować plik do pamięci, po czym korzystać z niego jak ze zwykłej tablicy. Tę możliwość opiszę teraz szczegółowo.

Otwieranie pliku odbywa się za pomocą tradycyjnego wywołania:

	mov	eax, 5		; sys_open
	mov	ebx, pamiec	; adres nazwy pliku "/dev/mem", 0
	mov	ecx, 2		; O_RDWR, zapis i odczyt
	mov	edx, 666o	; pełne prawa
	int	80h
	...
	pamiec		db	"/dev/mem", 0

Drugim krokiem jest zmapowanie naszego otwartego pliku do pamięci. Odbywa się to za pomocą funkcji systemowej sys_mmap2. Przyjmuje ona 6 argumentów:

  1. EBX = adres, pod jaki chcielibyśmy zmapować plik. Najlepiej podać zero, wtedy system sam wybierze dogodny adres
  2. ECX = długość mapowanego obszaru pliku, w bajtach. Podamy to 100000h, by na pewno objąć obszar zaczynający się A0000 i długości 64000 bajtów (tyle, ile trzeba na jeden ekran w trybie 320x200)
  3. EDX = tryb dostępu do zmapowanej pamięci. Jeśli chcemy odczyt i zapis, podamy tutaj PROT_READ=1 + PROT_WRITE=2
  4. ESI = tryb współdzielenia zmapowanej pamięci. Podamy tu MAP_SHARED=1 (współdzielona, nie prywatna)
  5. EDI = deskryptor otwartego pliku, który chcemy zmapować
  6. EBP = adres początkowy w pliku, od którego mapować. Adres ten jest podawany w jednostkach strony systemowej, której wielkość może być różna na różnych systemach. Najłatwiej podać tu zero, a do adresów dodawać potem A0000

Po pomyślnym wykonaniu, system zwróci nam w EAX adres zmapowanego obszaru pamięci, którego możemy używać (w przypadku błędu otrzymujemy wartość od -4096 do -1 włącznie). Przykładowe wywołanie wygląda więc tak:

	mov	eax, 192		; sys_mmap2
	xor	ebx, ebx		; jądro wybierze adres
	mov	ecx, 100000h		; długość mapowanego obszaru
	mov	edx, 3			; PROT_READ | PROT_WRITE, możliwość
					; zapisu i odczytu
	mov	esi, 1			; MAP_SHARED - tryb współdzielenia
	mov	edi, [deskryptor]	; deskryptor pliku pamięci, otrzymany
					; z sys_open w poprzednim kroku
	mov	ebp, 0			; adres początkowy w pliku
	int	80h

Teraz wystarczy już korzystać z otrzymanego wskaźnika, na przykład:

	mov	byte [eax+0a0000h], 7

Kolejne adresy w pamięci oznaczają kolejne piksele określonego wiersza. Po przekroczeniu 320 bajtów, kolejny bajt oznacza pierwszy piksel kolejnego wiersza i tak dalej.

Bajty zapisywane w pamięci (czyli kolory pikseli) mają takie same wartości, jak w tradycyjnym podejściu: 1-niebieski, 2-zielony, 3-jasnoniebieski, 4-czerwony, 5-fioletowy, 6-brązowy, 7-biały.

Zmiany, które zapiszemy w pamięci, mogą jednak nie od razu pojawić się w pliku (czyli na ekranie w tym przypadku). Aby wymusić fizyczny zapis danych, korzysta się z funkcji sys_msync. Przyjmuje ona 3 argumenty:

  1. EBX = adres początku danych do synchronizacji
  2. ECX = liczba bajtów do zsynchronizowania
  3. EDX = 0 lub zORowane flagi: MS_ASYNC=1 (wykonaj asynchronicznie), MS_INVALIDATE=2 (unieważnij obszar po zapisaniu), MS_SYNC (wykonaj synchronicznie)

Przykładowe wywołanie wygląda więc tak:

	mov	eax, 144		; sys_msync
	mov	ebx, 0a0000h		; adres startowy
	mov	ecx, 4000		; ile zsynchronizować
	mov	edx, 0			; flagi
	int	80h

Po zakończeniu pracy należy przywrócić tryb tekstowy:

	push	dword 0			; TEXT
	call	vga_setmode		; ustawiamy tryb tekstowy 80x25
	add	esp, 4

oraz odmapować plik:

	mov	eax, 91			; sys_munmap
	mov	ebx, [wskaznik]		; wskaźnik otrzymany z sys_mmap2
	mov	ecx, 100000h		; liczba bajtów
	int	80h

i zamknąć go:

	mov	eax, 6			; sys_close
	mov	ebx, [deskryptor]	; deskryptor pliku "/dev/mem"
	int	80h

Jeśli Wasza grafika ma często się zmieniać (na przykład jest to animacja), to pisanie bezpośrednio do zmapowanej pamięci (lub pamięci wideo, jeśli macie dostęp) może być zbyt powolne, by efekty graficzne były zadowalające. Ale można to obejść na dwa sposoby: uruchamiać sys_msync dopiero po zapełnieniu całego ekranu lub cały ekran najpierw zbudować sobie w osobnym buforze, po czym jednym ruchem wrzucić cały ten bufor do zmapowanej pamięci czy pamięci wideo.

Jak widać, mapowanie plików do pamięci jest wygodne, gdyż nie trzeba ciągle skakać po pliku funkcją sys_lseek i wykonywać kosztownych czasowo wywołań innych funkcji systemowych. Warto więc się z tym zaznajomić. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie pliki czy urządzenia dają się zmapować do pamięci - nie należy wtedy zamykać swojego programu z błędem, lecz korzystać z tradycyjnego interfejsu funkcji plikowych.



Allegro

Biblioteka Allegro powinna na większości systemów być dostępna jako gotowy pakiet, ale w razie czego można ją pobrać na przykład ze strony alleg.sf.net.

Pierwszymi funkcjami, jakie w ogóle należy uruchomić przez rozpoczęciem czegokolwiek są install_allegro (w języku C - allegro_init) i install_keyboard.

Pierwsza służy do inicjalizacji biblioteki. Jako parametry oczekuje: liczbę SYSTEM_AUTODETECT=0, adres zmiennej do przechowywania błędów (ale uwaga, próba deklaracji i użycia errno w naszym programie może skończyć się błędem linkera, więc lepiej podać adres jakiegoś naszego własnego DWORDa) oraz wskaźnika na elementy uruchamiane przy wyjściu (u nas wpiszemy NULL). Druga funkcja nie przyjmuje żadnych argumentów, a służy do instalacji funkcji odpowiedzialnych za działanie klawiatury. Allegro samo zajmuje się klawiaturą, więc standardowe funkcje czytania z klawiatury mogą nie działać. Do czytania klawiszy służy funkcja readkey. Nie przyjmuje ona żadnych argumentów, a zwraca wartość przeczytanego klawisza.

Biblioteka pozwala na ustawienie wielu rozdzielczości, my zajmiemy się rozdzielczością 640x480 w 8-bitowej głębi kolorów. Do ustawienia głębi kolorów służy funkcja set_color_depth przyjmująca jeden argument - wartość owej głębi, czyli w naszym przypadku 8.

Po inicjalizacji biblioteki, instalacji klawiatury i ustawieniu głębi kolorów można przystąpić do ustawienia trybu graficznego. Robi się to za pomocą funkcji set_gfx_mode. Przyjmuje ona 5 argumentów: sterownik (u nas będziemy korzystać z autowykrywania, wpisując tu liczbę GFX_AUTODETECT=0), szerokość żądanego trybu w pikselach, wysokość trybu, szerokość okna widoku i wysokość okna widoku. U nas oknem widoku będzie cały ekran, więc ostatnie dwa parametry przyjmą wartość zero, a całe wywołanie (w języku C) będzie miało postać:

		set_gfx_mode ( GFX_AUTODETECT, 640, 480, 0, 0 );

Jeśli ustawienie rozdzielczości się nie powiedzie, wywołanie funkcji zwróci wartość niezerową.

Po skończeniu pracy z Allegro należy wywołać funkcję allegro_exit w celu zamknięcia i odinstalowania biblioteki z programu. Funkcja ta nie przyjmuje żadnych argumentów.

Aby ustawić domyślną paletę kolorów, wywołujemy funkcję set_palette. Jako jej jedyny parametr podajemy zewnętrzną (pochodzącą z Allegro) zmienną default_palette.

Do czyszczenia ekranu (a właściwie wypełnienia go określonym kolorem) służy funkcja clear_to_color. Jej pierwszy parametr mówi, co ma zostać wyczyszczone - u nas chcemy wyczyścić cały ekran, więc będzie to zmienna z Allegro o nazwie screen. Drugi parametr tej funkcji to kolor, jakim chcemy wypełnić ekran. Zero oznacza czarny.

Do wyświetlania tekstu na ekranie w trybie tekstowym służy funkcja allegro_message. Jej jedyny argument to tekst do wyświetlenia. Aby wyświetlić tekst w trybie graficznym, najpierw należy podjąć decyzję, czy tekst ma być na tle, czy tło ma go przykryć. Jeśli tło ma być pod tekstem, należy jednorazowo wywołać text_mode, jako parametr podając liczbę -1 (minus jeden). Potem można już wyświetlać tekst funkcją textout. Przyjmuje ona 5 argumentów: gdzie wyświetlić (u nas znów screen), jaką czcionką (skorzystamy z domyślnej czcionki w zmiennej Allegro o nazwie font), co wyświetlić (adres naszego napisu), współrzędna X, współrzędna Y oraz żądany kolor.

Współrzędna X rośnie w prawo, a Y - w dół ekranu.

Ale przejdźmy wreszcie do wyświetlania podstawowych elementów.
Linię wyświetla się funkcją line, przyjmującą 6 argumentów: gdzie wyświetlić (tak, znowu screen), współrzędna X początku, współrzędna Y początku, współrzędna X końca, współrzędna Y końca, kolor.
Kolor, jak w każdej innej funkcji, możemy podawać ręcznie jako liczbę, ale możemy też uruchomić funkcję makecol, podając jej wartości od 0 do 255 kolejno dla kolorów: czerwonego, zielonego, niebieskiego, a wynik tej funkcji podajemy tam, gdzie podalibyśmy kolor.
Okręgi wyświetla się funkcją circle, przyjmującą 5 argumentów: gdzie wyświetlić (i znowu screen), współrzędna X środka, współrzędna Y środka, promień i kolor.

Po omówieniu tego, co ma być w programie jeszcze dwa słowa o tworzeniu programu. O ile kompilacja pliku w asemblerze jest taka jak zawsze, to linkowanie najlepiej przeprowadzić za pomocą GCC. Normalnie naszą funkcję główna nazwalibyśmy main, ale Allegro posiada własną funkcję main, a oczekuje, że nasza funkcja główna będzie sie nazywać _mangled_main (z podkreśleniem z przodu). Ponadto, Allegro oczekuje, że zadeklarujemy zmienną globalną _mangled_main_address i wpiszemy do niej adres _mangled_main. W języku C robi to za nas makro END_OF_MAIN.

Niektóre wersje biblioteki Allegro mogą od nas jednak wymagać, abyśmy to my mieli funkcję main - jeśli w czasie linkowania wystąpi błąd, to wystarczy włączyć dwie odpowiednio oznaczone linijki w poniższym programie.

Program linkuje się następującą komendą:

		gcc -o program program.o `allegro-config --libs`

Zwróćcie uwagę na odwrotne apostrofy. Sprawią one, że wynik zawartej w nich komendy (a więc niezbędne biblioteki) zostanie przekazany do GCC, dzięki czemu znajdzie on wszystko, co potrzeba.

A oto przykładowy program. Wyświetla on tekst, linię i okrąg, po czym czeka na naciśnięcie jakiegokolwiek klawisza. Po naciśnięciu klawisza biblioteka Allegro jest zamykana i program się kończy.


(przeskocz przykładowy program Allegro)
; Program demonstracyjny biblioteki Allegro
;
; Autor: Bogdan D., bogdandr (at) op.pl
;
; kompilacja:
; nasm -O999 -f elf -o graf2.o graf2.asm
; gcc -o graf2 graf2.o `allegro-config --libs`

section .text
; wymagane przez Allegro:
;global main		; TO WŁĄCZYĆ, JEŚLI ALLEGRO WYMAGA FUNKCJI MAIN
global _mangled_main
global _mangled_main_address

; deklaracje elementów zewnętrznych:
extern	install_allegro
extern	install_keyboard
extern	set_color_depth
extern	set_gfx_mode
extern	allegro_exit
extern	text_mode
extern	set_palette
extern	default_palette
extern	clear_to_color
extern	screen
extern	textout
extern	font
extern	line
extern	makecol
extern	circle
extern	readkey

%define GFX_AUTODETECT 0		; autowykrywanie sterownika

;main:			; TO WŁĄCZYĆ, JEŚLI ALLEGRO WYMAGA FUNKCJI MAIN
_mangled_main:
	; inicjalizacja biblioteki:
	push	dword 0
	push	err			; nasza zmienna do błędów
	push	dword 0
	call	install_allegro
	add	esp, 3*4		; zdjęcie parametrów ze stosu

	; instalacja klawiatury
	call	install_keyboard

	; ustawienie głębi kolorów:
	push	dword 8
	call	set_color_depth
	add	esp, 1*4		; zdjęcie parametrów ze stosu

	; ustawienie rozdzielczości:
	push	dword 0			; wysokość okna
	push	dword 0			; szerokość okna
	push	dword 480		; wysokość całego trybu
	push	dword 640		; szerokość całego trybu
	push	dword GFX_AUTODETECT
	call	set_gfx_mode
	add	esp, 5*4

	; sprawdź, czy się udało
	cmp	eax, 0
	jne	koniec

	; ustaw tło pod tekstem
	push	dword -1
	call	text_mode
	add	esp, 1*4

	; ustaw domyślną paletę
	push	dword default_palette
	call	set_palette
	add	esp, 1*4

	; wyczyść ekran
	push	dword 0			; czyść na czarno
	push	dword [screen]		; co czyścić
	call	clear_to_color
	add	esp, 2*4

	; wyświetl napis
	push	dword 15		; kolor
	push	dword 10		; współrzędna Y
	push	dword 10		; współrzędna X
	push	dword napis		; napis do wyświetlenia
	push	dword [font]		; czcionka
	push	dword [screen]		; gdzie wyświetlić
	call	textout
	add	esp, 6*4

	; stwórz kolor biały do narysowania linii
	push	dword 255		; składowa niebieska
	push	dword 255		; składowa zielona
	push	dword 255		; składowa czerwona
	call	makecol
	add	esp, 3*4

	; narysuj linię
	push	eax			; kolor
	push	dword 240		; współrzędna Y końca
	push	dword 320		; współrzędna X końca
	push	dword 400		; współrzędna Y początku
	push	dword 540		; współrzędna X początku
	push	dword [screen]
	call	line
	add	esp, 6*4

	; stwórz kolor zielony do narysowania koła
	push	dword 0
	push	dword 255
	push	dword 0
	call	makecol
	add	esp, 3*4

	; narysuj koło
	push	eax			; kolor
	push	dword 20		; promień
	push	dword 240		; współrzędna Y środka
	push	dword 320		; współrzędna X środka
	push	dword [screen]
	call	circle
	add	esp, 5*4

	; czekaj na klawisz
	call	readkey

koniec:
	; zamknij Allegro
	call	allegro_exit
	; powróć z naszej funkcji głównej
	ret

section .data
napis			db	"Allegro", 0	; napis do wyświetlenia
_mangled_main_address	dd	_mangled_main	; wymagane
err			dd	0		; nasza zmienna błędów

Jak widać, biblioteka Allegro jest tylko trochę trudniejsza od SVGAlib, ale jej możliwości są znacznie większe. Tutaj pokazałem tylko ułamek grafiki dwuwymiarowej. Allegro potrafi też wyświetlać grafikę trójwymiarową, wyliczać transformacje, zapisywać wyświetlane obrazy do pliku oraz odtwarzać muzykę (w końcu to jest biblioteka do gier, nie tylko graficzna). Jak widzicie, jest jeszcze wiele możliwości przed Wami do odkrycia. Miłej zabawy!


Spis treści off-line (klawisz dostępu 1)
Spis treści on-line (klawisz dostępu 2)
Ułatwienia dla niepełnosprawnych (klawisz dostępu 0)